Fëmija lëshoi grepin në det
Donte peshk të hante për drekë.
Peshkth i uritur përpiu karremin
Fëmija shpejt mbështolli kalemin.
N'syprinë u duk i vogli peshk
I frikësuar i tha vogëlushit Çesk:
- Më lësho të lutem, t'jetoj dhe pak
Pastaj kur të rritem më ze prapë!
Fëmijës iu dhimbs peshk i ngratë
Lehtë hoqi grepin, mos t'i rrjedh gjak.
Peshku falënderoi fëmijën shumë
Dhe i gëzuar kërceu n'ujë - bëlldum.
Pastaj doli përsëri n'syprinë
Peshkatarit i la porosinë:
- Nëse e lëshon grepin sërish në valë,
Jam mbushur mend, s'gaboj or djalë.
Fëmija i gëzuar që shpëtoi jetë
Mbeti pa peshk, po në shpirt i qetë.
(1997)
[Mujë S. Berisha:“Kalorës Kaltërsie”, Prishtinë, 2000, fq.58]
No comments:
Post a Comment